Så uendeleg godt med små stunder
ved kjøkkenbordet saman.
Med eit varmt tekrus framfor oss.
Der vi kler av andleta våre
og deler tårer og gleder.
Der vi snublar mot kvarandre
med famlande og utilstrekkelege ord.
Der vi tar imot kvarandre
og lyttar med opne sansar.
Alt forstår vi kan hende ikkje.
Og somt lar vi respektfullt liggja.
Men vi kjem nær kvarandre,
og lærer litt om kva vennskap er.
Dette umistelege.
-Bente Bratlund-
1 kommentar:
Godt sagt!
Legg inn en kommentar